αναστεναγμός
(αρσενικό ουσιαστικό – emër. gjin. mashk.)
psherëtimë
| ενικός | πληθυντικός | |
|---|---|---|
| ονομαστική | ο αναστεναγμός | οι αναστεναγμοί |
| γενική | του αναστεναγμού | των αναστεναγμών |
| αιτιατική | τον αναστεναγμό | τους αναστεναγμούς |
| κλητική | αναστεναγμέ | αναστεναγμοί |
[cite]