MESIMI – Μιλώντας για το παρελθόν –  Flasim per te shkuaren

Πέτρος: Γεια!

Petro: Përshëndetje!

Γιάννης: Γεια… Τι κάνεις;

Jani: Përshëndetje… Çfarë bën?

Πέτρος: Μια χαρά! Eσύ;

Petro: Pikë fare! Po ti?

Γιάννης: Καλά…

Jani: Mirë…

Πέτρος: Τι ψάχνεις εκεί;

Petro: Çfarë kërkon atje?

Γιάννης: Ψάχνω το άλμπουμ με τις παλιές φωτογραφίες από την Πάτρα… Πού είναι, βρε παιδί μου; Α! Επιτέλους! Νάτο! Έλα, θέλεις να το δούμε;

Jani: Kërkoj albumin me fotografitë e vjetra nga Patra…Ku është more? A! Më në fund! Ja ku ëhtë! Eja, do ta shikojmë?

Πέτρος: Ένα λεπτό, έρχομαι!… Λοιπόν, εκεί έμενες όταν ήσουν μικρός;

Petro: Një minutë, erdha!… Pra, atje rrije kur ishe i vogël?

Γιάννης: Ναι… Να το σπίτι μας! Ήταν κοντά στη θάλασσα και είχε περιβόλι γύρω – γύρω. Εκεί παίζαμε και κάναμε ποδήλατο… Αυτή είναι η μητέρα μου και αυτός είναι ο πατέρας μου.

Jani: Po…Ja dhe shtëpia jonë! Ishte afër detit dhe kishte kopësht rreth e rrotull. Atje luanim dhe pedalonim me biçikletë… Ajo është mamaja ime dhe ai është babai im.

Πέτρος: Τι δουλειά έκανε ο πατέρας σου;

Petro: Çfarë punë bënte babai yt?

Γιάννης: Δούλευε στα χωράφια, ήταν αγρότης.

Jani: Punonte në ara, ishte bujk.

Πέτρος: Αυτός εδώ ποιος είναι;

Petro: Ky këtu kush është?

Γιάννης: Ο αδερφός μου. Ήταν φοιτητής τότε. Σπούδαζε στην Ιατρική Σχολή.

Jani: Vëllai im. Ishte student atëherë. Studjonte në fakultetin mjekësor.

Πέτρος: Και αυτή;

Petro: Po ajo?

Γιάννης: Αυτή είναι η Αγγελική, η αδερφή μου.

Jani: Kjo është Angjelika, motra ime.

Πέτρος: Μμμ, μάλιστα… Μοιάζετε με την αδερφή σου. Ποιος είναι εκείνος ο κύριος με το μουστάκι στο βάθος;

Petro: Ëëë, mirë…. Ngjan me motrën tënde. Kush është ai zotëria me mustaqe atje në fund?

Γιάννης: Ο κύριος Κωστόπουλος, ο γείτονας. Δούλευε ταμίας στην Τράπεζα. Ήταν φίλος του πατέρα μου. Α! Να και το σχολείο μου.

Jani: Zoti Kostopulos, komshiu. Punonte arkëtar në Bankë. Ishte shoku i babait tim. A! Ja dhe shkolla ime.

Πέτρος: Πόσο μακριά ήταν από το σπίτι σου;

Petro: Sa larg ishte nga shtëpia jote?

Γιάννης: Αρκετά μακριά, περίπου 2 χιλιόμετρα.

Jani: Goxha larg, rreth 2 km.

Πέτρος: Και πώς πήγαινες; Με τα πόδια;

Petro: Dhe si shkoje? Më këmbë?

Γιάννης: Όχι, με το λεωφορείο. Η διαδρομή ήταν περίπου 5 λεπτά.

Jani: Jo, me autobus. Rruga ishte rreth 5 minuta.

Πέτρος: Είχες πολλούς φίλους στην Πάτρα;

Petro: Kishe shume shokë në Patra?

Γιάννης: Ναι! Ήμασταν μεγάλη παρέα. Συχνά, μετά το σχολείο διαβάζαμε όλοι μαζί.

Jani: Po! Ishim shoqëri e madhe. Shpesh herë, pas mësimit lexonim të gjithë bashkë.

Πέτρος: Τα σαββατοκύριακα τι κάνατε; Πώς διασκεδάζατε;

Petro: Në fundjavë çfarë bënit? Si argëtoheshit?

Γιάννης: Ε, πηγαίναμε βόλτα ή σινεμά, οργανώναμε πάρτι, ακούγαμε μουσική, παίζαμε ποδόσφαιρο. Όταν ο καιρός ήταν καλός, πηγαίναμε και εκδρομές εκεί κοντά.

Jani: E bënim xhiro, kinema, organizonim party, dëgjonim muzikë, luanim futboll. Kur koha ishte e mirë shkonim në ekskursion atje afër.

Πέτρος: Από πότε μένεις στην Αθήνα;

Petro: Që kur ke që banon në Athinë?

Γιάννης: Από το 1985.

Jani: Që nga 1985

Πέτρος: Βλέπεις καθόλου τους παλιούς φίλους σου;

Petro: Takohesh me shokët e vjetër?

Γιάννης: Μπα… Σπάνια… Βλέπεις είναι όλοι απασχολημένοι με τις δουλειές τους.

Jani: Bah… Rrallë…Ti e di që janë të zënë me punët e tyre