ανθρακωρύχος
(αρσενικό ουσιαστικό – emër. gjin. mashk.)
minator
| ενικός | πληθυντικός | |
|---|---|---|
| ονομαστική | ο ανθρακωρύχος | οι ανθρακωρύχοι |
| γενική | του ανθρακωρύχου | των ανθρακωρύχων |
| αιτιατική | τον ανθρακωρύχο | τους ανθρακωρύχους |
| κλητική | ανθρακωρύχε | ανθρακωρύχοι |
[cite]