Ένα ανέκδοτο – Një anekdotë
Ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας πάνε εκδρομή στο βουνό.
Kostika dhe Jorika shkojnë ekskursion në mal.
Αφού βρήκανε μέρος δίπλα σε μια λίμνη κατασκηνώνουν.
Pasi gjetën vend pranë një liqeni bëjnë kamping.
Στήνουν τη σκηνή τους, ανάβουν φωτιά και κάθονται να φάνε.
Ngrehin tendën, ndezin zjarrin dhe ulen për të ngrënë.
Αφού τελειώσουν ξαπλώνουν να κοιμηθούν, όμως τους κάνουν επιδρομή τα κουνούπια και τους τσακίζουν, οπότε αποφασίζουν να φύγουν και να πάνε αλλού.
Pasi mbaruan, shtrihen për të fjetur, por iu sulen mushkonjat dhe i “shqyejnë”, prandaj vendosin të largohen dhe të shkojnë diku tjetër.
Μαζεύουν τη σκηνή, τα πράγματα τους, σβήνουν τη φωτιά, περνούν το αυτοκίνητο και ανεβαίνουν πιο ψηλά στο βουνό.
Mblidhen tendën, gjërat e tyre, shuajnë zjarrin, marrin makinën dhe ngjiten më lart në mal.
Ξαναστήνουν τη σκηνή ανάβουν φωτιά και ξαπλώνουν να κοιμηθούν.
Ngrehin prapë tendën, ndezin zjarr dhe shtrihem për të fjetur.
Ο Γιωρίκας όμως, κάθεται ξαπλωμένος και κοιτάζει έξω όπου κάποια στιγμή βλέπει πυγολαμπίδες να πετούν μπροστά από τη σκηνή.
Por Jorika rri shtrirë dhe shikon jashtë, derisa një moment shikon xixëllonja që fluturojnë përpara tendës.
Φρικάρει, πετάγεται πάνω και αρχίζει να φωνάζει στο Κωστίκα, σήκω Κωστίκα ξύπνα, σήκω να φύγουμε τα κουνούπια πήραν φακούς και μας ψάχνουνε.
Tmerrohet, hidhet përpjetë dhe thërret Kostikën, çohu Kostika zgjohu, çohu të ikim, mushkonjat kanë marrë elektrikë dore dhe na kërkojnë.