ατόπημα
( ουδέτερο ουσιαστικό – emër. gjin. asnj.)
sjellje e pahijshme
| ενικός | πληθυντικός | |
|---|---|---|
| ονομαστική | το ατόπημα | τα ατοπήματα |
| γενική | του ατοπήματος | των ατοπημάτων |
| αιτιατική | το ατόπημα | τα ατοπήματα |
| κλητική | ατόπημα | ατοπήματα |
[cite]
ατόπημα
( ουδέτερο ουσιαστικό – emër. gjin. asnj.)
sjellje e pahijshme
| ενικός | πληθυντικός | |
|---|---|---|
| ονομαστική | το ατόπημα | τα ατοπήματα |
| γενική | του ατοπήματος | των ατοπημάτων |
| αιτιατική | το ατόπημα | τα ατοπήματα |
| κλητική | ατόπημα | ατοπήματα |