MESIMI – Παίρνουμε και δίνουμε συμβουλές –  Kerkojme dhe japim keshilla

Αθηνά: Γεια!

Athina:  Çkemi!

Δανάη: Καλώς την! Τι συμβαίνει; Δεν σε βλέπω στα κέφια σου!

Dhanai:  Mirë se erdhe! Çka ngjarë? Nuk të shoh në qejf sot!

Αθηνά: Ναι, δεν έχω πολλή όρεξη

Athina:  Po, nuk jam që qejf!

Δανάη: Γιατί; Τι έγινε;

Dhanai:  Pse? Çfarë ndodhi!

Αθηνά: Είδα το πρωί τυχαία στον δρόμο τον Αχιλλέα…

Athina:  Pashë në mëngjes rastësisht Arqilenë…

Δανάη: Τον Αχιλλέα; Ποιον Αχιλλέα;

Dhanai:  Arqilenë? Kë Arqile?

Αθηνά: Τον κουμπάρο μου, παιδί μου. Αυτόν που μας πάντρεψε…

Athina:  Kumbarin tim, moj. Atë që na martoi…

Δανάη: Ποιον; Αυτόν που είδαμε στην Θεσσαλονίκη;

Dhanai: Kë? Atë që pamë në Selanik?

Αθηνά: Ναι! Του φώναξα, τον χαιρέτησα, αλλά αυτός προχώρησε χωρίς να μου μιλήσει. Κάτι τον απασχολούσε, είμαι σίγουρη. Έτρεξα να τον προλάβω, αλλά αυτός μπήκε στο λεωφορείο και έφυγε.

Athina: Po! I thërrita, e përshëndeta, por ai eci pa më folur. Diçka e shqetësonte, jam e sigurt! Vrapova për ta arrtitur, por ai u fut në autobuz dhe iku.

Δανάη: Μπορεί να μην σε είδε.

Dhanai: Mbase nuk të pa.

Αθηνά: Μπα! Αποκλείεται! Πέρασε σχεδόν δίπλα μου…

Athina:  Bah! Nuk ka mundësi! Kaloi ngjitur me mua…

Δανάη: Περίεργο! Μόνος του ήταν;

Dhanai: Çudi! Vetëm ishte?

Αθηνά: Ναι, αλλά περπατούσε αργά και φαινόταν πολύ στενοχωρημένος.

Athina:  Po, por ecte avash dhe dukej shumë i mërzitur.

Δανάη: Πότε μιλήσατε για τελευταία φορά;

Dhanai: Kur folët herën e fundit?

Αθηνά: Δεν θυμάμαι. Πόσο του μηνός έχουμε σήμερα;

Athina:  Nuk më kujtohet. Sa është data sot?

Δανάη: Δεκαπέντε…

Dhanai: Pesëmbëdhjetë…

Αθηνά: Τον συνάντησα πριν από μια βδομάδα. Πήγαμε για καφέ, συζητήσαμε, έκανε πλάκα, όλα καλά! Κάτι συμβαίνει… Τι να κάνω; Τι θα έκανες εσύ, αν ήσουν στην θέση μου;

Athina:  E takova para një jave. Shkuam për kafe, folëm, bënte shaka, çdo gjë në rregull! Diçka ka ndodhur… Çfarë të bëj? Çfarë do bëje ti, po të ishe në vendin tim?

Δανάη: Τι να σου πω… Αν ήμουν στην θέση σου, θα του τηλεφωνούσα αμέσως και θα τον ρωτούσα τι συμβαίνει.

Dhanai:  Çfarë të të them… Po të isha në vendin tënd, do ta telefonoja menjëherë dhe do ta pyesja çfarë ka ndoshur?

Αθηνά: Τι λες να κάνω; Να τον πάρω τηλέφωνο τώρα ή να πάω σπίτι του;

Athina:  Çfarë thua të bëj? Ta marr në telefon tani apo të shkoj në shtëpinë e tij?

Δανάη: Δεν τον παίρνεις καλύτερα τηλέφωνο το απόγευμα; Είναι μεσημέρι τώρα, μπορεί να κοιμάται.

Dhanai: Nuk e merr në telefon më mirë pasdite? Është mesditë tani, mbase fle.

Αθηνά: Δεν μπορώ να περιμένω! Έχω αγωνία! Θα τον πάρω τηλέφωνο τώρα. Εξάλλου, ο Αχιλλέας δεν κοιμάται ποτέ το μεσημέρι.

Athina:  Nuk mund të pres! Jam në agoni! Do ta marr në telefon tani. Pastaj, Arqilea nuk fle asnjëherë në drekë.

Δανάη: Όπως νομίζεις

Dhanai: Ti e di.

Αχιλλέας: Ναι;

Arqilea:  Po?

Αθηνά: Έλα Αχιλλέα, η Αθηνά είμαι.

Athina:  E Arqile, Athinaja jam.

Αχιλλέας: Έλα Αθηνά μου, τι κάνεις;

Arqilea:  He moj Athina, çfarë bën?

Αθηνά: Καλά είμαι. Εσύ τι γίνεσαι; Όλα καλά;

Athina:  Mirë jam. Ti si je? Çdo gjë në rregull?

Αχιλλέας: Χάλια! Όλα μου πάνε στραβά. Προχτές μου έκλεψαν το πορτοφόλι και σήμερα το πρωί τράκαρα…

Arqilea:  Keq fare! Çdo gjë më shkon ters. Pardje më vodhën portofolin dhe sot në mëngjes bëra aksident…

Αθηνά: Σοβαρά μιλάς; Eλπίζω να μην τριτώσει το κακό…

Athina:  Seriozisht e ke? Shpresoj të mos ndodhë e keqja për herë të tretë.