ΟΝΑΡ – ONAR

Η μέρα αρχίζει και χάνεται
τα μάτια κλείνουν βαριά
Μια ξένη πίκρα σ’ αγάπησε, σε πονά.

Dita fillon dhe humbet
sytë mbyllen rëndë
Një hidhërim i huaj të donte, dhe të dhemb

Σ’ ένα τραγούδι θα κρύβεσαι
με ίδιους στίχους ξανά.
Η νύχτα πάλι σε κέρδισε σε χαιρετά.

Në një këngë do fshihesh
përsëri me të njëjtët vargje
nata prapë të mundi dhe të përshëndet

Αλλάζεις, αλλάζεις
αλλάζεις, αλλάζεις
μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.

Po ndyshon, po ndryshon
po ndyshon, po ndryshon
ditë pas dite, dhe më frikëson

Τις νύχτες κρύβεις την γύμνια σου
σε ένα καθρέπτη μπροστά
θες να κοιμήσεις τον φόβο σου
σε ξέρω καλά.

Netëve fsheh lakuriqësinë tënde
përballë një pasqyre
do të vësh në gjumë frikën tënde
të njoh shumë mirë

Σ’ ένα τραγούδι θα κρύβεσαι
με ίδιους στίχους ξανά
η νύχτα πάλι σε κέρδισε σε χαιρετά.

Në një këngë do fshihesh
përsëri me të njëjtët vargje
nata prapë të mundi dhe të përshëndet

Αλλάζεις, αλλάζεις
αλλάζεις, αλλάζεις
μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.