Δημήτρης Κοργιαλάς  – Κατερίνα Μουτσάτσου
Dhimitis Korjalas – Katerina Mucacu

Σα σφαίρα με τρυπάει αυτό που νιώθω για σένα
γυρνάω τις νύχτες πια μονάχος κι όλα μοιάζουν σαν ψέμα
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να ‘χω τίποτε άλλο να βρω.
Μέρα με τη μέρα με τραβάει η σκιά σου
μα αυτή η πόλη με πεθαίνει με κρατάει μακριά σου
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.

Si plumb më shpon kjo që ndjej për ty
kthehem netëve tashmë vetëm dhe çdo gjë duket gënjeshtër
dhe pres këtu, pres këtu
dhe vetëm kërkoj pa patur gjë tjetër për të gjetur
Ditë pas dite më tërheq hija jote
por ky qytet më vdes, më mban larg teje
dhe pres këtu, pres këtu
ndoshta ndonjë ditë do kthehesh dhe do filloj të jetoj

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά

Një herë të të shihja (për) pak
vetëm njëherë dhe të ikje më pas
një herë të të prekja (për) pak
vetëm një herë dhe të vdisja më pas

Κράτα με απόψε νύχτα κράτα με λίγο
αυτή η φωτιά με καίει χάνομαι στης μέρας τον ήλιο
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να έχω τίποτε άλλο να βρω
Μέρα με τη μέρα με τραβάει πιο κάτω
μετά με παίρνει με πετάει στον αέρα ξεσπάω
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.

Mbamë sonte, natë mbamë pak
ky zjarr më djeg humbas në diellin e ditës
dhe pres këtu, pres këtu
dhe vetëm pres pa patur ndonjë gjë tjetër për të gjetur
Ditë pas dite më tërheq më poshtë
pastaj më merr dhe më hedh në ajër shpërthej
dhe pres këtu, pres këtu
ndoshta ndonjë ditë do kthehesh dhe do filloj të jetoj

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά.

Një herë të të shihja (për) pak
vetëm njëherë dhe të ikje më pas
një herë të të prekja (për) pak
vetëm një herë dhe të vdisja më pas